ΠΑΡΟΣ - Επίσκεψη στο Οινοποιείο ΜΩΡΑΪΤΗ

Το καλοκαίρι του 2015, τον Αύγουστο που αδειάζει η Αθήνα, βγήκαμε κι εμείς να σεργιανίσουμε σε ένα μικρό νησάκι των Κυκλάδων, στην Αντίπαρο. Θέλαμε να συνδυάσουμε τη γραφικότητα του με πολλές βόλτες και να γυρίσουμε χωρίς αυτοκίνητο όλο τον τόπο μια και οι διαστάσεις του μας το επέτρεπαν.

Περάσαμε υπέροχα, απλώς σεργιανίζοντας το νησί, βολτάροντας ατελείωτα κάθε απόγευμα. Κάναμε βέβαια και κάποιες μικρές κοντινές εκδρομούλες.

Έτσι περάσαμε απέναντι στην Πάρο.

Η Πάρος και η Αντίπαρος είναι αυτό ακριβώς που μαρτυρά το όνομά τους, δυο νησιά απέναντι το ένα στο άλλο.. Ό,τι λείπει από τη μια το έχει η άλλη.

Η Πάρος λοιπόν εκτός των άλλων έχει ένα δικό της μοναδικό αμπελώνα.

Ο αμπελώνας της Πάρου είναι ένας παραδοσιακός Αιγαιοπελαγίτικος αμπελώνας. Έχει τις ρίζες του πολύ βαθιά, από την εποχή του Κυκλαδίτικου Πολιτισμού (3200–2000 π.Χ.). Επικρατέστερη λευκή ποικιλία είναι η Μονεμβασιά, πρώιμη και υψηλόβαθμη.

Σύμφωνα με την κα Σταυρούλα Κουράκου Δρ. χημικό-οινολόγο η Πάρος είναι η κιβωτός που διέσωσε την ποικιλία Μονεμβασιά (Malvasia) από τη Βενετοκρατία μέχρι σήμερα.
Ακολουθεί η Μαντηλαριά, ερυθρή ποικιλία πλούσια σε χρώμα. Και οι δύο δίνουν οίνους Ονομασίας Προέλευσης Ανώτερης Ποιότητας.

Άλλες ποικιλίες που καλλιεργούνται είναι το Αηδάνι Μαύρο, η Βάφτρα, το Καραμπραήμι, το Αηδάνι Άσπρο, το Ασύρτικο, το Σαββατιανό, η Μαλαγουζιά, ο Ροδίτης, το Μαλουκάτο και το Ποταμήσι.
Το έδαφος είναι φτωχό, ξηρό, με αμμώδη – αμμοαργιλώδη υφή. Ο χειμώνας είναι ήπιος με λίγες βροχές, ενώ τα καλοκαίρια με τα ισχυρά μελτέμια είναι δροσερά.

Η απόδοση δεν ξεπερνά τα 800 kg/στρ.

Ακούσαμε για ένα γνωστό οινοποιείο στο νησί και αποφασίσαμε να το επισκεφτούμε.
Το Οινοποιείο της οικογένειας ΜΩΡΑΪΤΗ βρίσκεται στη Νάουσα της Πάρου, δίπλα στην παραλία των Αγίων Αναργύρων.

Ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1910.

Φτάνοντας στο οινοποείο που βρήκαμε σχετικά εύκολα από τις ταμπέλες που είχαν τοποθετήσει στο δρόμο, τα σταφύλια μας καλοσώρισαν.

 

Το παλιό Οινοποιείο αναπαλαιώθηκε και από το 2001 έγινε επισκέψιμο.
Η σκιά που  πρόσφερε απλόχερα η κληματαριά της εισόδου, ήταν χαλαρωτική μετά από τόση αυγουστιάτικη ζέστη..

Η είσοδος και η έξοδος είναι στο ίδιο σημείο. Εδώ λοιπόν σε καλωσορίζει η αίθουσα γευσιγνωσίας, το αποτέλεσμα του μόχθου των ανθρώπων και της αλκοολικής ζύμωσης.

Είναι ένας όμορφος μουσειακός οινικός πολυχώρος που δέχεται φίλους του κρασιού, φιλοξενεί πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις, εκθέτει έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών.

 

Επίσης διοργανώνει γευσιγνωσίες, στις ειδικά διαμορφωμένες αίθουσες, ξεναγεί οινόφιλους, αλλά και μαθητές στον χώρο του οίνου και της αμπέλου.

Εδώ κανείς μπορεί να γνωρίσει από κοντά παλιά αντικείμενα της αμπελουργικής τέχνης, εξοπλισμό παλαιότερων εποχών του οινοποιείου και του εργαστηρίου, καθώς και δεξαμενές και μηχανήματα του παρελθόντος.

Στο υπόγειο του παλιού οινοποιείου, ο επισκέπτης έχει την δυνατότητα να περιπλανηθεί στην κάβα και τα κελάρια, όπου ακόμα και σήμερα εκεί ωριμάζουν και παλαιώνουν σε δρύινα γαλλικά βαρέλια, τα ερυθρά κρασιά της Οικογένειας Μωραΐτη.

 

 

 

Μπορεί επίσης, να παρακολουθήσει σύντομο video για την ιστορία και την διαδικασία παραγωγής του παριανού κρασιού και τέλος να δοκιμάσει τα κρασιά στην αίθουσα γευσιγνωσίας.

Βγαίνοντας λοιπόν είχαμε κι εμείς την τύχη να δοκιμάσουμε διάφορους οίνους από τις μοναδικές ποικιλίες του νησιού με διαφορετική επεξεργασία και τρόπο οινοποίησης καθώς και ποικίλης παλαίωσης.

Νομίζω ότι την επόμενη φορά που θα βρεθούμε στην Πάρο θα πεταχτούμε ξανά να δούμε τις καινούργιες σοδιές.

Στην υγειά σας!

Φωτογραφίες: Παναγιώτης Βενέτης

Επιμέλεια κειμένου: Ευδοκία Δαβυτίδου