Περίπατο στον «Εθνικό Κήπο» – Φωτογραφικό Οδοιπορικό

 Παλαιότερα ονομαζόταν «Βασιλικός Κήπος» ενώ σήμερα ονομάζεται «Εθνικός Κήπος». Δίπλα του ακριβώς το Ζάππειο – και τα δυο μαζί υπολογίζονται περίπου στα 285 στρέμματα!  Δεν το λες και λίγο μέσα σε μια πόλη φτιαγμένη από τσιμέντο. Κατά την επίσκεψή σου στο πάρκο, το πρώτο πράγμα που θα νιώθεις είναι η αλλαγή της θερμοκρασίας. Η αφόρητη ζέστη της Αθήνας μένει έξω από το Εθνικό Πάρκο κι αμέσως αντιλαμβάνεσαι πόσο σημαντικό είναι το πράσινο για τις μεγαλουπόλεις που ζούμε και πόσο αναγκαίο είναι πραγματικά να υπάρχει το πράσινο στοιχείο.

 Το δέντρο με τους πολλούς κορμούς!

 

Τραγικό σημείο του πάρκου για μένα, είναι το μωσαϊκό σε πλήρη εγκατάλειψη, με ψηφίδες που λείπουν, σκουπίδια, ξερά-χλωρά χόρτα, νεράντζια και όποιος θέλει πατάει επάνω. Εκτεθειμένο στη βροχή και τον ήλιο και γενικά απίστευτη αδιαφορία. Κρίμα! Κρίμα γιατί εκτός από την τεράστια πολιτιστική αξία που έχουν αυτά τα πράγματα και πρέπει να προστατεύονται με κάθε επιμέλεια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα επισκέπτονται και οι τουρίστες και βγάζουν φωτογραφίες. Δεν θέλω καν να φανταστώ τι θα σκέφτονται και τι θα λένε για εμάς αντικρίζοντας τέτοιου είδους εικόνες.

 

  

Ο βράχος που θα δούμε στις εικόνες που ακολουθούν είναι γνωστός ως «ο βράχος της Αμαλίας» ή «το κάθισμα της Αμαλίας». Η ιστορία λέει πως ο βράχος αυτός ήταν το αγαπημένο σημείο της Βασίλισσας, από αυτόν εδώ τον βράχο παρατηρούσε το ηλιοβασίλεμα, παρατηρούσε και επέβλεπε τον «Βασιλικό Κήπο» και μάλιστα λένε ακόμα, ότι την εποχή της Βασίλισσας, τότε που δεν υπήρχαν τόσα κτήρια όσα σήμερα, είχε θέα στη θάλασσα και όταν η ατμόσφαιρα ήταν πεντακάθαρη φαινόταν μέχρι και η Πελοπόννησος. Τις πληροφορίες αυτές σας τις μεταφέρω όπως μας τις είπε η ξεναγός.