Μπορεί να μας πάρει πολύ καιρό ακόμα,
θέλουμε να ελπίζουμε όμως ότι αργά η γρήγορα, παραγωγοί και καταναλωτές θα εκτιμήσουμε τον πλούτο που μας δίνει η πατρίδα μας και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν ξανά να κερδοσκοπεί εις βάρος των δικών μας προϊόντων όσο κι αν αυτό πραγματοποιείται με νόμιμες διαδικασίες. Ο ''πράσινος χρυσός'', το ελληνικό ελαιόλαδο που έρχεται πρώτο στην ποιότητα παγκοσμίως, θα πρέπει να εξάγεται και ως ελληνικό σε κάθε γωνιά της γης!
Το ελαιόλαδο
Η ελιά θεωρείται
παγκοσμίως σύμβολο ειρήνης, ευημερίας,
γνώσης, σοφίας και ελπίδας. Το ελαιόδεντρο
σε άγρια μορφή υποστηρίζεται ότι
πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα το 12000
π.Χ. και καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά,
σύμφωνα με την ιστορία, από τους Σύριους
ή από τον Μινωικό πολιτισμό μεταξύ
3500-2500 π.Χ. Οι χρήσεις του ελαιολάδου στην
Ελλάδα ήταν πολλές από αρχαιοτάτων
χρόνων και η ελιά είχε συνδεθεί με τον
πολιτισμό, τη θρησκεία, τη διατροφή και
την υγεία. Αυτό αποδεικνύεται από τα
πάμπολλα αρχαιολογικά ευρήματα που
μαρτυρούν την σπουδαιότητα της ελιάς
για την Ελλάδα και την άμεση σχέση της
με το κοινωνικό περιβάλλον.
Οι αρχαίοι Έλληνες
απέδιδαν τη σωματική τους δύναμη και
την πνευματική τους ευεξία στην κατανάλωση
ελαιολάδου και σύμφωνα με τον κώδικα
του πατέρα της Ιατρικής, Ιπποκράτη, το
ελαιόλαδο θεωρούνταν ευεργετικό για
περισσότερες από 60 θεραπευτικές χρήσεις.
Σήμερα, η σύγχρονη ιατρική επιβεβαιώνει
το γεγονός ότι το ελαιόλαδο είναι
ευεργετικό για την υγεία και το θεωρεί
το πιο μεγάλο μυστικό για την εξασφάλιση
ευεξίας και μακροβιότητας. Έχει πλέον
διαπιστωθεί η άμεση σχέση της κατανάλωσης
ελαιολάδου με την ελάττωση του κινδύνου
για καρδιαγγειακά νοσήματα, καρκίνο,
υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη, νόσο
Alzheimer, έλκος, σεξουαλική ανικανότητα,
ακόμα και με την ανάπτυξη του οργανισμού
και την γήρανση.
Όλα τα παραπάνω οφείλονται
στην ποικιλία των συστατικών του, όπως:
-φαινόλες, οι οποίες
αυξάνουν την αντίσταση στην οξείδωση,
-στερόλες, οι οποίες
εμποδίζουν την απορρόφηση της χοληστερόλης
από το έντερο,
-καροτένια, τα οποία
βοηθούν την ανάπτυξη του κυττάρου και
την αιμοποίηση και επιταχύνουν την
διαδικασία της επούλωσης,
-τερπενικές αλκοόλες,
οι οποίες βοηθούν την αποβολή της
χοληστερόλης,
-τοκοφερόλες, οι οποίες
εμποδίζουν την αυτοοξείδωση, και
β-καροτίνη, η οποία
είναι αντιοξειδωτική και απαραίτητη
για την όραση.
Εξαγωγές
ελαιολάδου
Η Ελλάδα είναι η τρίτη
μεγαλύτερη ελαιοπαραγωγός χώρα στον
κόσμο, μετά την Ιταλία και την Ισπανία.
Με κριτήριο την ποιότητα όμως, η Ελλάδα
κατατάσσεται πρώτη στον κόσμο, καθώς
σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου
Ελληνικών Βιομηχανιών Τυποποιήσεως
Ελαιολάδου (Σ.Ε.ΒΙ.Τ.ΕΛ.), πάνω από το 70%
της Ελληνικής παραγωγής ελαιολάδου
είναι εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο.
Σήμερα στην Ελλάδα, ο κανόνας που ισχύει
είναι εξαγωγές χύμα ελαιολάδου. Η
Ελλάδα εξάγει μεγάλες ποσότητες παρθένου ελαιολάδου, το οποίο όμως αγοράζεται σε μορφή χύμα
από Ιταλικές κυρίως βιομηχανίες. Οι
βιομηχανίες αυτές το χρησιμοποιούν ως
βελτιωτικό στα διαφόρων ειδών ελαιόλαδα
που παράγουν και το προωθούν στην αγορά
τυποποιημένο ως Ιταλικό, με αποτέλεσμα
η χώρα να κατέχει ένα πολύ μικρό μερίδιο
αγοράς στο επώνυμο τυποποιημένο παρθένο
ελαιόλαδο. Οι εξαγωγές Ελληνικού
ελαιολάδου σε μορφή χύμα αντιστοιχούν
σε ποσοστό 90% των συνολικών εξαγωγών
ελαιολάδου της χώρας.
Ποιότητα
ελαιολάδου
Με το όρο ποιότητα
εννοούμε το σύνολο των βασικών
χαρακτηριστικών ή ιδιοτήτων ενός αγαθού.
Στο ελαιόλαδο όμως τα πράγματα είναι
πιο σύνθετα και η ποιότητα περιλαμβάνει
πολλές παραμέτρους. Αυτές όλες οι
παράμετροι είναι που καθορίζουν την
ανταγωνιστικότητά του, σε συνδυασμό με
απαιτούμενες δράσεις προβολής και
διαφήμισης. Βέβαια, όσο μεγάλη κι αν
είναι η προβολή και όσο καλή κι αν είναι
η διαφήμιση, ένα κακής ποιότητας ελαιόλαδο
δεν θα μπορέσει να ανταγωνιστεί τα άλλα
που κυκλοφορούν στην αγορά. Οι καταναλωτές
σήμερα, Έλληνες και ξένοι, είναι καλά
πληροφορημένοι πάνω σε αυτά τα θέματα
και αναζητούν την καλή ποιότητα. Γενικά,
το ελαιόλαδο είναι ένα προϊόν που είναι
πολύ εύκολο να νοθευτεί. Ο πιο συνηθισμένος
τρόπος νοθείας είναι με σπορέλαια, καθώς
και με ζωικά λίπη και εστέρες, πράγμα
όμως σπάνιο. Η νοθεία παρατηρείται
κυρίως στο χύμα ελαιόλαδο που διατίθεται
στην αγορά, γεγονός που δυστυχώς είναι
δύσκολο για τον καταναλωτή να το
καταλάβει.
Η ποιοτική κατάταξη
του ελαιολάδου ακολουθεί διεθνείς
σταθερές που συμβάλλουν στην τελική
αξιολόγησή του:
Χρώμα: το
χρώμα του ελαιολάδου μπορεί να ποικίλει
από σκούρο πράσινο μέχρι ανοιχτό πράσινο
(χρυσαφί), με πολλές ενδιάμεσες και άλλες
αποχρώσεις. Αυτό οφείλεται στις ουσίες
που κυριαρχούν στον ελαιόκαρπο από τον
οποίο παράγεται το λάδι.
Παχύτητα: η
παχύτητα του ελαιολάδου εξαρτάται από
την περιοχή που παράγεται, για παράδειγμα
το ελαιόλαδο της Κέρκυρας έχει χαμηλή
παχύτητα, σε αντίθεση με το ελαιόλαδο
της Πελοποννήσου.
Διαύγεια: το
ελαιόλαδο που προέρχεται από ώριμο
καρπό έχει υψηλή διαύγεια, σε αντίθεση
με το ελαιόλαδο που προέρχεται από
πρώιμο καρπό.
Οσμή – Γεύση:
η οσμή και η γεύση του ελαιολάδου μπορεί
να δείξει πολλά για την ποιότητά του. Η
ευχάριστη οσμή και γεύση υποδηλώνουν
ιδιαίτερα γνωρίσματα και μπορεί να
οφείλονται στην περιοχή στην οποία
καλλιεργήθηκαν τα ελαιόδεντρα, καθώς
και στον τρόπο καλλιέργειάς τους. Η
πικρή γεύση φανερώνει ότι ο ελαιόκαρπος
μαζεύτηκε πριν ωριμάσει.
Οξύτητα: ο
βαθμός οξύτητας του ελαιολάδου υποδηλώνει
την περιεκτικότητα του σε ελαϊκό οξύ
και εξαρτάται από το στάδιο ωρίμανσης
του ελαιοκάρπου, τον τρόπο συγκομιδής
του και το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί
μεταξύ συγκομιδής και παραγωγής
ελαιολάδου.
Σύμφωνα με τις οδηγίες
του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και
Τροφίμων, για την παραγωγή καλύτερης
ποιότητας ελαιολάδου, οι παραγωγοί θα
πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στα
ακόλουθα:
-ο ελαιόκαρπος θα πρέπει
να βρίσκεται σε άριστο στάδιο ωριμότητας,
να έχει δηλαδή μαύρο – ιώδες χρώμα,
-ο καρπός που μαζεύεται
με ραβδισμό, κτένισμα κλπ θα πρέπει να
ελαιοποιείται σε σύντομο χρονικό
διάστημα από τη συλλογή,
-ο καρπός που μαζεύεται
με δίχτυα, μετά από φυσική πτώση, δεν θα
πρέπει να αφήνεται στα δίχτυα για μεγάλο
χρονικό διάστημα,
-η μεταφορά του ελαιοκάρπου
και η διατήρησή του πριν την ελαιοποίηση
δεν θα πρέπει να γίνεται σε συνθήκες
υψηλής θερμοκρασίας και πτωχού αερισμού,
-η μεταφορά του θα πρέπει
να γίνεται με πλαστικά κιβώτια, τα οποία
θα πρέπει να τοποθετούνται σε δροσερό
μέρος μέχρι να οδηγηθεί ο καρπός για
ελαιοποίηση,
-το ελαιουργείο που θα
προτιμηθεί θα πρέπει να έχει καλές
προδιαγραφές κατασκευής και λειτουργίας,
-η διατήρηση του
ελαιολάδου θα πρέπει να γίνεται σε
κατάλληλα ανοξείδωτα μέσα και αποθήκες
με χαμηλές θερμοκρασίες,
-τα δοχεία συσκευασίας
θα πρέπει να είναι από κατάλληλο υλικό,
αδιαφανή και αεροστεγή – κλειστά.
Πηγή Άρθρου: PROSODOL
Πηγή εικόνας:
Γ. ΛΟΥΚΑΚΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου